Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
cumhur bey gerçekten güzel bir şiir sizin bu yanınızı bilmiyordum sizi tanımış olmak güzeldi şiirlerinizde sizi tanımak dahada güzel en içten sevgi ve selamlarımı sunuyorum yusuf uyar
Harika bir şiir. Tebrikler ve teşekkürler...
halbuki hayatı ucundan yakalayıp sevdanın kanatları ile uçabilmek var... gör ki bir dudak büklümünden kayıp gidiyoruz...
Kutlarım.
3. ayda yazdığın bu şiiri bu gün yani 3 ay sonra tekrar okudum,gözüme çerptı, okudum okudum okudum....ve sanırım insan gerçekten akıp gidiyor dudaklarının kenarından.Ama kötüsü akandan aldığı tadı yaşamak zannediyor, gidenleri hissetmeden...derken, gidiveriyor birşeyler olmaya çalışırken .....
Çiçek solmadan birisi kopartsa, su buhar olmadan birisi içse, içende içilende akıp gitmezdi belki....belki de içilmek kadar içmeyide istemek........
içini görebiliyorsan!
ne mutlu sana :))
Can Dündar'ın bir yazısı vardı....şöyle diyordu....ne onunla olursun ne onsuz.....sürünür gidersin.........
Sizin ki de o hesap dost.......
Tebrikler yüreğine......sevgiyle
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta