Akıp gidiyor... Şiiri - Şair Kübra

Yıllar geçiyor yakalayamadan,
Sanki sonlanmayacakmış gibi
Aklımıza düşüyor bazen “ölüm”
Anlık düşünceler oluyor
Sonra kaldığımız yerden devam.

Affetmelerin zor olduğu,
Gururların hiç eksik olmadığı
Boş şeylerle geçiriyoruz.
Farkında olmadan.

Bazen bir haber kendimize getiriyor bizi
Yarının çok geç olduğunu,
Son görüşmelerin anlamını anlıyoruz.
Son vedalarında
Dilimizden dökülecek sevgi sözlerinin
Büyüklüğünü,
Ama anlık düşünceler hep olduğu gibi

Sabah uyandığımızda,
Dünden eser kalmıyor.
Her şey dünde kalıyor
Silik hatıralar gibi

“Hayat”
Birilerin varlığına alıştırdığı gibi,
Yokluğunada alıştırıyor bizi
Bu günün önemini,
Yarının sonsuzluğa gidişini
Farkında olmadan
Devam ediyor “Hayat”
Her sona, her varoluşa rağmen