12:00-14:00 Yazılıp 15:00'da bestelendi...
20 Şubat2005
Akıp Giden
Beklemeyelim zaman eskitir bizi,
Yol yorgunuyuz geçmiş incitir bizi.
Tut ellerimi arayalım sevgimizi,
Onlar bulmadan, kader dokunmadan.
Bekledikçe zaman, ufalanıyor yaşam.
Yollar akıp gidiyor farkında olmadan.
Belki nehir belki rüzgâr yaşam,
Aldıklarını götürüyor inan.
Yaşam bir nehir,
Saatler değirmen.
Öğütülen biziz,
Bizi yiyen kader.
Yaşam bir rüzgâr,
Saatler değirmen,
Öğütülen biziz,
Bizi yiyen kader.
Yalnız olsamda ben bu sevgiyle,
Kadere bırakmam dokunsun niye?
Taş olurum ben bu sevgiyle,
Bırakmam seni onların ellerine.
Güneş olurum nehri kuruturum,
Rüzgâr olurum rüzgarı korkuturum.
Elimde olsa zamanıda durdururum.
Bu sevgiyi sonsuzluğa doldururum.
Kayıt Tarihi : 17.2.2007 23:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!