Dökümlü kumaşın içinde dökülen insan
Dökülen kumaşın içinde dökümlü altın
Kumaş insana hasret, insan kumaşa dargın
Akıp da giderken zaman denen alâmette
Ne yana baksan çile, ne yöne dönsen hüzün
Kara kış esir almış, peşinden gelip güzün
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta