Kendine ansizin şu soruyu sordu neden en sevdikleri bir anda en nefret ettikleri oluyordu..Neydi kalbini sanki ellerinde gibi tutan..Duygularini kontrol edememekten korkar gibiydi onlari engellerse hislerini daha kolay yönetebilecekti bundandi tüm gelgitleri..Korkuyordu tekrar kendini akintiya birakircasina aşik olmaktan..Belkide aşk onun zihninde hoyratça yaşaniyordu.Benligini ele geçiren bir zehirdi adeta damarlarina da yavaşça sizan..Aşk dolu dizgin yaşanmasi gereken bir ögretiydi belleginde onun ićindi hep delirmesinin kiyisindan dönüşleri,gizli gizli sövüşleri
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta