Akıntılar Şiiri - Şerif Erdem Süner

Farkındayım...
Aciz lugatimin serzenişinde büyütüyorum tarifsizliğini.
Ak kagit,kirik bir kalem hepsi birer bahane.
Bazen susmak büyük bir haykırıştir anlayabilene
Gecenin kagit oldugunuda gördüm, yagmurun hüznü örtüğünüde ve aglamanin gözyaşlarindan ibaret olmadigini.

İşte olasi bir geleceğin senli geçmişe bağlanmış tüm hayat.
Ey hat bir feryatki bu ne feryat.
Topal ve kör bir umut peşinden
ama yine umut içinde
Bu bir bekleyiş bu bir hayat

Renkler muamaya konuyor büyüdükçe insan
Siyah beyaz bir perde ardinda dolaniyor yaşam
Herşey var aslinda ve aslinda hic birşey yok ortada
Tüm sorun bu çelişki cikmazinda
Bir var olma bir tanima ve akan su misali,kesik solgun kagit misali bir yaşam

Üslubu yok bu kargaşanin
Hep eksik bir yanı tamam dedigim bile çok zayif
Zevkle prangaya yatmak gibi dudaginda türküler ile
Ve söylenen, anlatılan tüm sözler çok sıradan

Zam ve an sadece bunun birlesimidir lazim olan
Beklemek geceye akitilan sözcüklerle
Bir yani yağlı urgan sevdasi ve bir yani (...)
Muama tüm var olma çabası
Ard ardi kac firuz sene
Zemheri gün doğuşu, musala gününde

Ekim gecesi ve gün 25'i
Bir gelmek var anarahmi rahmet içinde nur beklemekte
Ve bir nur yüreklere ece
Cana bürünmüş bir can
Ekim gecesi ve gün 25'i