Akın Zayim Şiirleri - Şair Akın Zayim

gelincik günleri
aldı koca çınarı
en güzel çocukluğunda
şiirler öksüz kaldı...

o an geldi

havayı gördüm bugün
on adımlık havalandırmada
pamuk tarlaları gibiydi bulutlar
gözlerimi aldı renkler
bir yaz günü gibi
yumdum gözümü

kaybolan kentin
umut yüklü treniydi insanlar
uzadıkça raylar
gıcırtılar arttıkça
umut yolculukları başlamakta...
ellerim cebimde

şiir yalnızlığında gözlerin
hayata sarılmış sevdayla
sıkıca bağlanmış
salma yüreğinin avlusundan
kaçırırsın...
kaçırırsın bir tutam umudu

umuda bir türkü ısmarladım
çoşkun çağlayanları
sevdaları gönderdi,
bir de acılardan bahsetti,
'üstü kalsın dedim'
cep delik-cepken delik nasılsa...

akıyor acılarımın kınalı sarısı
yarım kalan notaların akşamlarında
bu şehri sensizliğe taşıyorum
sığmıyor bi valize
yük oluyor bedenime
taşıyamıyorum...

bütün rüzgarlar baharlara
akıyor
yaşamsa;
şiirsiz bir esinti belki de,
kapılarına kilit vurulmuş
sofraların tadı-tuzu kalmamış...

üşüdü gözleri gecenin aksızlığında
yarına yürüdü gözyaşları
bakış donuklaştı,
yıldızlar salto yaptı
gözlere,
umut kırıldı,çark durdu...

yağmur akşamlarında sevdanın
nakaratı,
ıslanırım omzunun sıcaklığında
küllenir acılarım
hazana döner bir bakımlık gözlerin...
soğuk düşler kurarım

aşkların savaşı
düşürdü umudu merdiveninden
tuttu elinden alala*
gönlünü ellere verdi
umut dönmedi yörüngesinde
gözyaşları atmosfere vurdu...