Zaman kavramı azalıyor abartılmış duyguların sadeliğinde
Dün neydi, bugün kim, yarın neden diye devam ediyor günler
Sabah ile gece arasındaki tek fark günün parlaklığı ve karanlığı
Saatlerin önemi kalmamış, kaç geçmiş ne geçmemiş
Uyku zorlaştıkça gecenin karanlığında
Günün ışıklarıyla derinleşiyor aslında
Önce kelimeler yitiriyor anlamını
Sonra kafiyeler ve hemen ardından şiirler
Duygular gidiyor şiirlerle birlikte,
Öyle bir boşlukta salınıyorsun sonra,
Şiir okuyorsun bazen,
Vay be ne aşklar varmış diye geçirerek içinden
Acıyla büyür insan,
İnsanı romantik yapacak acılar değil bunlar,
Öyle bir acıyla büyür ki birden bire sıkıcı olur hayat,
Acıyı seversin ya bazen, öyle bir acı değil
Şiir yazdırır ya bazı acılar,
Öyle bir şey de değil.
Artık sana senden habersiz yazıyorum
Öylesine atıyorum suya halik anlar misali
İçimde dalgalı bir okyanus her an taşmaya hazırlanan
Durgunken küçük su damlaları serinletiyor içimi
Su kabarınca telaşında boğulacağımı bile bile
Serinliğin tadına varıyorum sonsuz gibi huzurlu ve korkusuz…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!