Daha küçüğüm kendimce şiir yazıyorum tam olalrak şiir mi bilmiyorum ama yinede yazıyorum yazmakta huzur buluyorum.
Çalışmadan olmaz derlerdi
İnanmazdım hiç bir zaman
Şimdi büyüdüm ama
Kalmışım dört duvar arasında
İşsiz ve çaresiz bir şekilde
Solmuş çiçekler
Uçuşan yapraklar
Bize mutluluk yok
Bu kara dünyada
İsterdim seninle bir evim olsun
Sevdim ben birini sonunda
O seni sevmez dediler bana
Dinlemedim anlamadım
Vazgeçmedim kanmadım
Ona doğru yaklaştım
Sordum herkese noluyor bana diye
Aşık oluyorsun dediler sadece
Aşk ne demek dedim saf bir şekilde
Öğreniceksin dediler sadece
Tamam dedim sustum bir şekilde
Durma çabala
Korkma adım at
Hırslı olmassan bu dünyada
Başarılı olamassın hiç bir anında
Sevmek için cesaret
Doktorlar kalır bizim için orda
Ölmeyiz bir türlü çünkü doktor onlar
Kimi bizi kötülerden korur
Kimi bizi yaralardan korur
Doktorlar kalır bizim için orda
Hava bozulmaya başlarken
Binalar yıkılmaya başlarken
İnsanlar son nefesini alırken
Gel sana sarılayım sevgilim
Kediler son kez miyavlarken
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!