Akım Ben Şiiri - Halil Gürkan

AKIM BEN

Sabrımdır hırsıma kın,
Ol bütüne ekim ben.
Esiri olmam aşkın,
Yaydan çıkmış okum ben.

Ortada yaşım, kurum,
Beni bağlar kusurum,
Kendi nefsime surum,
Çiğ süt gibi akım ben.

Erdemimle uyurum,
Hasletimle büyürüm,
Günü feyizle yurum,
Azmim azık, tokum ben.

Öfkem oda döndürür,
Mantık hırsı dindirir,
Su değil söz söndürür,
Şer amelde yokum ben.

Köz üstünde ben varım,
Sönmez rüzgârda harım,
Mahkûm olsa da yarım,
Az içinde çokum ben.

Gâh ezel gâh ahirim,
Süleyman’da mühürüm,
Bir çocuk kadar hürüm,
Günle yundum, pakım ben.

Alnımda uğur nalım,
Ehile tabi halim,
Dergâha çıkar yolum,
Her çınara köküm ben.

Halil GÜRKAN