Yoruldum şafaklar, üstüme çöktü,
Hislerim pas tuttu, gönlüm nadasta.
Ne çare ayrılık boynumu büktü,
Ayaklar kötürüm, yüreğim hasta.
Mesafe amansız kopuyor benden,
Zaman damgasını vuruyor tenden,
Bu aşkı silmek mümkün mü genden,
Hafızam karışık, gözlerim pusta.
Bakışı ruhuma huzur üflesin,
Muhabbet başına konup kışlasın,
Tepeden tırnağa akım başlasın,
Asıl mahkûmiyet bir candan dosta.
Kayıt Tarihi : 16.11.2012 08:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!