Daha henüz ondört onbeşti yaşım
Önüme gelirdi ekmeğim aşım
Aşk nedir bilmezken kara sevdayı
Sen çektirdin bana akılsız başım
Çok çileler çektin uslanamadın
Teni bir sal ile denize saldın
Fırtınalar koptu ortada kaldın
Ecelle boğuştun akılsız başım
Büyüğün sözüne gücenip kızdın
Rahatı görünce büsbütün azdın
Düştüğün kuyuyu sen kendin kazdın
Çık çıkabilirsen akılsız başım
Kayıt Tarihi : 25.7.2003 01:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!