Akılsız Başım Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Yaşlı gözlerime acıdığın yok,
Acıdığın yok garip yüreğime,
Gönlüme, ruhuma,
Harcanan ömrüme,
Aldırış bile etmedin özlemlerime,
Ben senin yerine bir ömür acıyıp durdum
Kendime.

Deli gönlüm ne öğüt dinler, ne ders alır,
Seni sever yaralanır,
Sevmez yaralanır,
Gösterdiğim sabrı Hazreti Eyüp göstermeye kalksa;
Usanır.

Cefalarına nasıl da katlandım bunca yıl? Bilmiyorum.
Azaplarına nasıl oldu da dayanabildim?
Hışmını, öfkeni nasıl pekilendim?
Nasıl isyan edemedim senin o karasevdana?
Bunu sen söylesene
Bana.

Bir kanlı savaşın tam ortasına düşmüş gibiyim;
Çevrem kuşatılmış acılarla,
Çilelerle, hüzünlerle,
Beni teke tek savaşa davet etmişler
Kaderle.

Kaderin her hamlesinde bir yanım gitii,
Doğrandı elim-kolum,
Parçalandı belim-bedenim,
Bir akılsız başımı, bir yaralı yüreğimi bana bıraktı
Kader,
Bir yaralı yürekle, bakalım, bu akılsız başım
Neyler?

(Hikmet BARLIOĞLU (1933-2003) 'nun
KAVAKYELLERİ isimli Serbest Şiirler 'inden > 77-78/100)