Akıl, sonsuz hayaller kurdu
İçinden habersiz, iç kurdu
Bir taht-ı revânda en önde
Sırtta bohça, çukurdan yurdu
Yaşı otuz, gözü dört yönde
Nihayet uslandı ve durdu
Şimdi çaresiz, kraldı dünde
Sonrası kim, nasıl olurdu
Sözü varken ezel gününde
Ukbâyı bir yele uçurdu
Adl-İlâhi ki, bitmez künde
Kulaksız yaşam habîs ur’du
An'(la) dı Var’lık, Yok'tu Ün'de
Çınarlar da bir gün kururdu
Kayıt Tarihi : 6.5.2006 23:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Büyük keyifle sayfalarınızı ziyaret ediyorum,
Saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (2)