Akıllı Tavşan Şiiri - Seyfet Bozçalı

Dev ormanın birinde beyaz bir tavşan varmış,
Ormandaki hayvanlar onu çok severlermiş,
Hem çok neşeli imiş hem de çok akıllıymış
Derdi olan hayvanlar hep ona koşar imiş...

Bir gün bu dev ormana bir aslan çıkagelmiş,
Çok hayvan yaralamış, onlara korku salmış.
Toplamış hayvanları kralınız benim demiş.
İtirazı olan varsa önüme çıksın demiş...

Aslanın yokluğunda toplu karar almışlar,
Kararın arkasından bu tavşana gitmişler,
Tavşan önce dinlemiş, çözümünü söylemiş,
Eğer birlik olursak onu yeneriz demiş...

Tavşan aslana gitmiş kralım duydun mu olanları?
Aslan hemen kükremiş neyi duyayım demiş,
Ormanda bir aslan var sana meydan okumuş,
Hemen onu buraya çağırın diye selam göndermiş...

Aslan sinirlenerek bana gösterin onu demiş,
Tavşan önde aslan arkada bayağı bir yol almış,
İkisi beraberce bir su kuyusunun başına gelmiş,
Tavşan işaret ederek işte orada demiş...

Aslan öne eğilmiş suda bir aslan görmüş,
Omudur bana bunca meydan okuyan demiş.
Resminin suya yansımasını anlayamamış,
su kuyusuna atlamış orada mahsur kalmış,
Akıllı tavşanın planı hayvanları kurtarmış...