Akıllı çocuk
İlkokula yeni başlamıştım. Uysal, fakat mücadeleden yılmayan, kavgadan kaçmayan bir kişiliğim vardı.
Bir gün sıra arkadaşım, kalemtıraşıma sahiplendi ve kavgaya tutuştuk. Bayan öğretmenimiz, benim karakterimi iyi tahlil etmiş olacak ki “Evladım sen akıllı bir çocuksun, kalemtıraşı arkadaşına ver ve barışın.” dedi. Öğretmenimin arkadaşıma değil de bana akıllı demesi beni ikna etmeye yetti ve kalemtıraşımı arkadaşıma verip barıştım.
Şimdi düşünüyorum….
Acaba, akıllı ve barışçı olmak böyle bir şey mi?
Nedense hep akıllılık mert olandan beklenir.
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Bu öğretmenin ara bulma yöntemi
şiddet ve öfkeye karşı çıkma
ılımlı bir ortam yaratma için
genelde bazen bizde yaparız
Kim akıllı usluysa ona deriz sen büyüksün akıllısın
Doğrumu yapılan bu yöntem bir fikrim yok
saygılarımla
büyüdükçe akıllı ve iyi niyetli olmanın bedeli daha ağır oluyor nedense..
vay be nerelere gittim..))
teşekkürler.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta