Akıllı Bir Aşk Şiiri - Zeynep Ece Arabul

Arkaik bir fırtına telaşları.
Çıplak omuzlarından savurdu,
Kapladı beyazlığıyla bir tanrı,
Susturdu dalgalarını..
Parmak uçlarında bir kadın,
İlk kez kumsalından ayrıldı.

İnce telli bisikleti,
Yerleşik menekşesi,
İp üstünde akardı.
Tenindeki saat bile
Çekinir seslenmekten,
Yayını kendi kurardı.

Labirentlerde dinlenir
Bazı ruhlar..
Daha az yorucu değil midir?
Ancak tanrılar rotalarını
Sonsuzlukta ararlar..

Ne çığlık ne hüzün ne kahkaha
Usulca kadını
Maviliğe çağırdı.
Aşkı mı?
Yaklaşan adımları sayan
Devingen
Bir sabır taşı..