Devrin suni üretilmiş ağacı
Dalların kurusun, kuşlar konmasın
Bir düşüncen, bir fikrin yok ne acı
Öldüğünde komşuların tınmasın.
Bir baş soğan bir kazanı kokutur
Husumeti ak kazana akıtır
Kokun sarımsağa mevlit okutur
Viranende ateş-mateş yanmasın.
Asrın küflü sandığının saklısı
Köse sakallısı, bet ayaklısı
Ortalığın kotuk ganayaklısı
Çöl kalasın, seni kimse anmasın.
Kurt bakışlı tilkilerin enderi
Kedilerin, köpeklerin önderi
Bu mevsimden sonra, bu aydan geri
Sana ışık yakan gönül onmasın.
Bu çakal dünyayı şeşi beş görür
Önüne gelene din dersi verir
Tavayı görmeden yağ gibi erir
Özün deniz suyu içsin, kanmasın.
Fitilsiz fiskenin boğucu isi
Yalınayakların ayak ölçüsü
Bu dünyada kör şeytanın elçisi
Ölün koksun ortalıkta, donmasın
Akılların kafaları karışık
Her delinin yakasında bir ışık
Toplum değil kendisiyle barışık
Kimse kendin Hint Kumaşı sanmasın.
Kayıt Tarihi : 25.5.2005 00:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
