Akıllanmıyorum! ...

Motorcu çırağıyım,
Saçlarımda kırağı…
Hemen her gün durağı;
Bile bile şaşırıyorum;
Gene geçmiyor zaman!

Gelmeyeceksin biliyorum ya,
Gene de kendimi avutuyorum…
İş dönüşleri her adımda,
Bir dilek tutuyorum…

İş dedim de;
Çalışıyorum yine…
Yetmiyor o yorgunluk beni sensiz uyutmaya!
Vidayı ters sıkıyorum,
Sağlam motoru söküyorum,
Açmıyor anahtarlar sensiz düşün kapısını
Akşam yoksan, gelmeyeyim hiç bozuluyorum!

Tamirci çırağıyım saçlarımda kırağı…
Her sözü almıyor aşığın kulağı!
Hemen her gün durağı,
Ben bilerek şaşırıyorum;
Gene geçmiyor zaman!

Parasızlıktan değil,
Otobüse arka kapıdan biniyorsam!
Erken açıyorum gözümü,
Acele yıkıyorum yüzümü…

Her sokak bir bulvara,
Her bulvar bir şehre,
Her şehir sana dönüyor ya;
Ondan kaybolup
Kendimi bulamıyorum!

Kulak memelerime kadar,
Yağlara banıyorum…
Ellerimi benzinle yıkıyorum,
Gözlerimi kaynağa verip geliyorum!
Sabah akşam işim o diye değil;
Kalorifer kazanını dolduruyorum;
Gene geçmiyor zaman…

Sensizlik define avı gibi…
On adım sağ tarafa,
Kırk adım aşağıya,
Yuvarlak taşlardan
Asırlık ağaçlara;
Ankara’da adım adım
Seni sayıyorum…

Her adımda bir sırrını,
Her sırda kıymetini anlıyorum…

Buluyorum bulmasına ya…
Gözümde dumanlı hayalin,
Peşimde yüzlerce Peri’n
Soluyup enseme derin derin,
Sonunda çarpılıyorum;
Gene akıllanmıyorum!

Yüzüme yalnızlıkların fermanını okudular benim,
Gene uslanmadı sakallarım! ..
Tel tel yasını tuttu gidenlerin…
Asi şiirlerle yıkadı dudaklarımı dilim!
En-tel giydirip kavgadan dönenlerin,
Başlarına bela oldu sözlerim!
Umutlarımı sırtından vurdular benim;
Gene aklanmadı suçsuzluğum benim!

Ne beni bir işe tutundurdular,
Ne yari gönle barışık ettiler!
Motorcu çırağıyım saçlarımda kırağı;
Sıfırdan başlayınca da utandırdılar!
Bildiğimi okuyorum artık, akıllanmıyorum!

Halil İbrahim Çimendağ/Palme Makina /Ankara/2004