Akıllanmadım Şiiri - Engin Ataman

Bu gönülle kaç kez cenge giriştim
Hepsinde yenildim, akıllanmadım.
Kaç kez kavga edip, kaç kez barıştım
Akılsız denildim, akıllanmadım.

Müşkülü çok sevdi, zoru istedi
Ulaşılmaz olan yeri istedi.
Bir iyilik yaptı, geri istedi
Zulmünden bunaldım, akıllanmadım,

Bal diye zehiri sundu, bıkmadı
Göz yaşım sel oldu, dönüp bakmadı
Dağ taş dile geldi, sesi çıkmadı
Ferhatla anıldım, akıllanmadım.

Ey gönül, daha ne istersin benden?
Çektiğim yetmez mi yetmez mi senden?
Her gün biraz daha kötüyüm dünden
Bir mecnun sanıldım, akıllanmadım