Akılıma Düştü Şiiri - Yücel Karakılıç

Sabah ezanıyla uyandım yine,
Herkesten çok erken aklıma düştün.
Hasret sancısıyla başladım güne,
Şafaklar sökerken, aklıma düştün.

Bir besmele çekip, yataktan kalktım,
Kahvaltı yapmadan sigara yaktım,
Güçlükle doğruldum, aynaya baktım,
Yüzümü yıkarken, aklıma düştün.

Gözlerim odadan odaya kayar,
Üzerime gelir gibi dört duvar,
Gezindiğin her bir yerde izin var,
Etrafa bakarken, aklıma düştün.

Ben, hep o gelmeyen sesi bekledim,
Güne hafta, aya sene ekledim,
Güle güle derken, buse bekledim,
Dışarı çıkarken aklıma düştün.

Oyalanmak için bin bir ümitle,
İşe çektim gittim az bir keyifle,
Geçerken aldığım iki simitle,
Çayımı içerken, aklıma düştü.

Sayende neşeyi attım lugattan,
Sensiz zevk alamam bu kâinattan,
Standart, monoton, rutin hayattan,
Usanıp bıkarken, aklıma düştün.

Hasretin beynime vurduğu yerde,
Sebepte, nedende, bahanelerde,
Teselli ararken meyhanelerde,
Kafayı çekerken, aklıma düştü.

Sevda konu olmuş hep türkülere,
Romana, şiire ve öykülere,
Seni hatırlatan tüm şarkılara,
Gözyaşım akarken, aklıma düştün.

Tertemizdi leke sürdün sevdama,
Yanlış yaptın, benim gibi adama,
Dolaşıp döndüğüm ıssız odama,
Karanlık çökerken, aklıma düştün,

Pardon, sitem ettim, bakma kusura,
Sinir kaldı, senden bana hatıra,
Stres atmak için birkaç satıra,
İçimi dökerken, aklıma düştün.

Son çare olarak, sığınak yatak,
Tek dostum, sırdaşım dağınık yatak,
Yanımda boş duran, o, soğuk yatak,
Canımı sıkarken, aklıma düştün.