Akıyor herşey belleğin içinden, bir mucizenin hikayesi çözülemeyen
Engin denizler, ufku yırtan genişlik, akıl açıyor hayatın perdesini
Işığın renklerin senfonisi, dönüş rüzgardan fırtınaya beyazdan siyaha
Denizin içindeki hayat, gökyüzünde süzülen kuşlar, sarp dağlar
Derin vadiler boyu akan nehirler, yoktunuz akıldan önce
Ateşin külleri savrulurken gökyüzüne yoktuk akıldan önce.
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta