Ölebilmek için zehirliyorum kendimi,
Bir kadeh şarabın o dudak payında
Ve ağır ağır işliyor şimdi zehir kanıma,
Yavaştan usulca öldürüyorum kendimi.
İstemiyorum kalp kapağıma dokunma,
Aç kapılarını diyerek kapısını vurma.
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Zor bir süreç
"Kalpten kopmak..."
Düşünüyor insan
"Ölümden öte köy var mı?"
Bence var,
"Nal ile mıh arasında bile",
Yaşamı seçmeli insan...
Tebrikler şiire..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta