heyhât,bu akıl ziyân olmadan cam fanusta
Yunus gibi kaybolup gitti bir okyanusta
varlıktaki ince tülbendi açsam,bakanlar
hayranlık içinde her şeyi telkinsiz anlar
artık ne gönülde gâm,ne ziyâretçi bir his
kalpsiz değil a cânım insan oldum bilâkis
korkmam,kâbusuymuş aklın,bu dünyâda kendi
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
