Akıl ve Vicdan Şiiri - Hamit Korken

Gerici yobaz diye,tanımlar müslümanı
Halbuki gericilik, dinsizliğin şiarı
Bakmaz kendi haline, dindara çamur atar
Düştüğü bataklıkta, debelendikçe batar

Her kez rolünü oynar,hayat denen sahnede
İç içe oyuncular,bir yaşamlık perdede
Efektlere aldanır, bedbaht bir rolü oynar
Son sahnede uyanır, kapanırken ışıklar

Ne kadar inkar etsen, gerçeği biliyorsun
Kendine ihanetle, kimi kandırıyorsun
Beyindeki kumpasla, yaşanır mı bir ömür
Akıl denen mikyasla, yaradan mı görülür

Vicdanlı akıl ile, düşünsen mevcudatı
O mevcudat içinde, mücizevi hayatı
Hayatı daim eden, İlahi sevkiyatı
O sevkiyat kaynağı, eşrefi mahlukatı

Vicdanlar tutsak olmuş, nefsaniyet uğrunda
Maddiyat fabrikası, ham madde yapmış onu
Basireti yok etmiş, insafsız çarklarında
Ebedi geleceğe, materyal yapmış onu

İlahi aşk oduyla, korlaşmayan ham kalpler
Maharet- i ilimle, işlenir mi sanırsın
Muhammedi deryada, sulanmayan gönüller
İslamın fıtratına, ulaşır mı sanırsın

Gözü açık,gönlü kör, gerçeği görmiyendir
Ruhunun meşalesi, ebedi sönmiyendir
Günahlar yıpratsada, umutlar ölmiyendir
Çünki; Rahman deryası,bitip tükenmeyendir