İnsan oğlu akıllıdır, nice şeyler îcâd eder...
Yeryüzünde, gökyüzünde; pek çok uzaklara gider...
Aklının ermediği, yalnız, inanç meselesidir;
Koşar, ya buzağıya tapar, ya da Allah üçtür der...
Kimi Allah'ı tanımaz ve de şeytan'ın kuludur...
Kimi için put tanrılar, halen bile çok uludur...
Kiminin taptığı da; malları, parası - puludur...
Üçün biridir ancak, kiminin çok büyük mevlâsı;
Yutmuştur o ilmi,fenni, yolu uygarlık yoludur...
Aklı olan insan oğlu, Rabbi'ni bir bilir dâim...
Yoktur oğlu, akrabası; kendi varlığıyla kâim...
Âlemleri gözetendir, aslâ uyku tutmaz O'nu;
Allah'u Ekber diyenler, çift âlemde olur sâlim...
Kayıt Tarihi : 26.8.2009 11:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ulvi Ziya](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/08/26/akil-ve-iman-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!