Onca insan onca nefesin inadına büyüyen çoğul yalnızlığım.
Bilmiyorum üstelik neresindeyim hayatın?
Kaybolmuşluk besliyor yabanıl varlığımı.
Biçare bir beste çalıyor ruhumda sözlerini arayan.
Gördüğüm şey ne koca bir hiçlikten başka.
Gök nasıl büyük, denizler nasıl engin, ben ne kadar küçük.
Kalbime tüm dünyayı sığdırdığım anlar zamanın neresinde yitti?
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla