Onca insan onca nefesin inadına büyüyen çoğul yalnızlığım.
Bilmiyorum üstelik neresindeyim hayatın?
Kaybolmuşluk besliyor yabanıl varlığımı.
Biçare bir beste çalıyor ruhumda sözlerini arayan.
Gördüğüm şey ne koca bir hiçlikten başka.
Gök nasıl büyük, denizler nasıl engin, ben ne kadar küçük.
Kalbime tüm dünyayı sığdırdığım anlar zamanın neresinde yitti?
Seni hissediyorum, yokluğun varlığın kadar sahici.
Yokluğun zamanı sayılmıyor, ha bir gün ha bir yıl ne fark eder?
O hiç unutamam sandığım varlığından eser yok hafızamda.
Bir anda dağılan toz bulutu kadar hayalin,
Ne saçının rengi kalmış aklımda, ne dudaklarının kıvrımı.
Ama ellerim unutmamış saçlarının arasında olduğundaki hissi,
Dudaklarım bugün gibi anımsıyor dudaklarındaki hali.
Akıl unutmuş ne yazar?
Yürek hala atıyor seni.
Kayıt Tarihi : 26.3.2011 12:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Yürek hala atıyor seni. Çok güzel....
TÜM YORUMLAR (1)