Akıl Tutulması Şiiri - Şule Akşit

Nasıl bir akıl tutulmasıdır ki,
Tutunduklarını bırakamıyor
Kör kuyunun başında beklediğini
Kabul edemiyor
Tekeden süt,kaktüsten gül
Çıkmasını bekliyor insan oğlu ve kızı,
Bu kadar aksi,
Hata ettim diyemeyecek kadar kibirli
Yüreklerinde,alıştıkları bir sızı
Yüzleşemedikleri korkularıyla
Yüzsüzleşmiş epey fazlası.
Şimdiye kadar sırf elekle su taşıdığını
Ne kendi ne el bilsin diye
Devam ederler rollerine
Birbirlerinin,eşi,çocuğu,arkadaşı yari olurlar.
Korkuları galip gelir sevgiye,
Tutundukları yaşamlar
Tatsız tuzsuz olsa da
En azından bildikleri bir yaşamı
Yaşıyorlar yaa,
Sırf bu yüzden
Yaşamların da büsbütün yalnız olmaktansa
Zor ama gerçek olanı gözü yemez
Yalan ama kolay olanı tercih eder..
Korkak, kibirli insan oğlu ve kızı
Yeni olandan korkusuna,eskiye
Daha çok emek ve zaman vererek
Yani ömür zayi ederek
Üstelik insanlığından taviz verip
Basitleşip,Çirkinleşerek.