Anlamıyorum artık insanları
Hepsi tuhaf, hepsi arızalı
Ağlarken dört gözden
Fındık kırıyor parmakları
Hangi karanlık, hangi uyuşturucu
Çekiyor içine bu kalabalıkları
Kuş tüyünden sanki yatakları
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
