Akıl Tarlası Şiiri - Süleyman Davut Kenanlı

İnsan ölür şüphesiz dünyası kalır
gözlerim arşı arar,dudaklarım ağır
titrek ruh,ürkek bedende kalır
taksim tamamlandı,akıl tarlasında
nefis dahi şaşkın,paranın karşısında

tek sıralı ev,iki sıralı yol
gökleri karart,binalara dol
tükenir mi boşluk,söyle; biter mi yol?
insanlar değişti,hak bilinmez
yalandan türeyen,batıla binilmez

gökyüzü çatlak,yıldızlar iniyor
şeytan,gündüz göçüp,gece doğuyor
sapıklık almış başı,başla gidiyor
bilmem kaç katlı alem benden içeri
alem üstü alem,geçmişten geri

burası insan tarlası,nefis ekini
ruhların ruhu,körler meskeni
ateist gemisinin,felsefedir yelkeni
hasat vakti geldi,defter dürülsün
açılsın kapılar,cehennem görülsün

imandan zırhım var,altın miferim
bu tarlaya doğruyu,gerçeği ekenim
bir olan yanlızca bir allh'ı bilirim
yetişmez bu tarlada kâfirle,beşer
akıl,beden bir olur,cehennemden geçer