Akıl Tahtası Şiiri - Erkan Arslan

Şiir şairin dilindeyken hikaye bulur.
Şair ne dert dinler ne dert dilenmez.
Bu günün döndüğü an şiirlik bir zamandır.
Şiir yüreklerden dökülür serviliklerle...

Mahzenini doldurur,zamanlık ve mekanlık.
Çiğ da nesi gibidir,ben yaşarım dünyayı.
Her açan gül,herdoğan gün,hep ben varım çiçek.
Efendim! Başımda taşırım bütün dünyayı...

Hangi halimle başbaşa kalsam halim benim.
Ben varsam vardır dünya,içinde uyanmalar.
Hangi yüze baksam,hangi suratta ben varım.
Hey yer yüzü! En güzel elbisen bendemidir...

Cevheri işler toprak,fidede cevher verir.
hey miskin kendini devasa gören cüce.
İşlenen cevher olur,o cevher benim delir.
Yazdın mı akıl tahtasına bütün dünyayı...

Mart 1998