Hüzünlerini içinde yaşamak alışkanlığın oldu reddedilip kapatılan kapılarda
Sevdiğini biliyorum geziyorsun uçurum kenarında
Zamanı gelene kadar bekliyorsun o köprü altlarında
Eğitimin temeli sabır seni sınayacaklar o ruhunun sınırlarında
Toprak ana nasıl bitkiyi yetiştirme olanağı sağladığında
Sen de öyle çıkacaksın içindeki gücü bulduğunda
O güne kadar keyif sürecekler makamlarında
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.