Âkîl İnsan Şiiri - Nuh Karaaslan

Bazısı, ısmarlama dertlerle avunur.
Bazısı, dertlerin hası ile yoğrulur.
Bazısı, hayatın içinde büyür,
Bazısını, hayat büyütür.

Böyledir, yalan dünya.
Söyletir, güzel güzel;
Kimine “şûhâne gazel”
Kimine "rindane gazel"

Kiminin duvarına yazılır,
Kiminin kitabına yazgısı.
Kiminin alnına;
Kara kara alınyazısı...

İki kapılı handır girilir,
Kimin önce,
Kimin sonra çıkacağını;
Bir tek yaradan bilir...

Kader de, keder de!
Geçer geçer de elemler;
Zamana söz geçirebilende...?
İzini, isini çeken bilir...

Sakın ha! Etmeyesin isyan,
Unutma ki bâki sınavdasın.
Sabret! Sabır, önemli olan...
İnsanoğlu, sabrettiği zaman "âkil insan"..

Nuh Karaaslan