Akıl İçin Dokuz İkircik

I
Akıllanmak ne tâlihsiz gelişme
Yaş aldıkça gelen o tuhaf inme
Geçiyor sevinci şifâ aramanın
Gün gördükçe
Bildikçe ebedî bilmemeyi
Yarayı seviyor insan merhem yerine
İşte
.....................elişme
Akıllanmak ne tâlihsiz gelişme

II
Kalmıyor yüzünde gençlerin kahkahası
Askerlerin zafer çığlıkları
Tüccarların kâr sarhoşluğu insanın
Bilginlerin merâkı olmuyor gözlerinde
Bilmenin yalnız dingin ışığı oluyor
Rûhunu aydınlatan şimdiyi
Huzurlu bir endişeyle
Eksik bir neşeyle ve
Her neyse
..................elişme
Akıllanmak ne tâlihsiz gelişme

III
Tüm renkleri görür âkil aynı rengin içinde
Tüm ağaçları tek bir selvide
Tüm iyilikleri tek bir tebessümde
Yâni yâridir
Şeksiz eşsiz yurdumsun dediğidir o hediye
Ne mutlu bir gelişme
Ya hudutsuzluk
Ya tüm çiçekler balı
Ya her yerler kokusu
İşte
.......................elişme
Akıllanmak ne tâlihsiz gelişme

IV
Düşünürkenki kendi ve
Sevinirkenki kendi ve
Sarılırkenki kendi ve
Boyasıyla ve kılığıyla ve mimikleriyleykenki kendi ve
Her şeyi ama bilir ki her şeyi
Andan önceki kendinin ellerinde oofff
Tüm varlığı şimdisi
Desek o da
Dünü ve yarını arasındaki arsız çekişme
Yâni
.......................elişme
Akıllanmak ne tâlihsiz gelişme

V
Sonra aşkın koynuna sığındığı gece
İnsandır
Sığınılacak dört duvar arar
Sığınılacak mağara
Sığınılacak bir hücre
İnsandır
Bilir hazînesi var
Bilir
Hücrede hürriyet var
İki gönül bir olmuşsa
İnsandır
Bilir
Sevdâlılar tenhâ arar
Bilir
Sevdâlılar kuyu kazar kendine
Ne
......................elişme
Akıllanmak ne tâlihsiz gelişme

VI
Anlar
Bilir geçmeyecek
Ama yine de
Şöyle söyler iç ses
Her tâlihli bir yerinden yaralı
Her mutlunun biraz bahtı karalı
Bilir sindiremez
Bilir konduramaz
Bilir
....................elişme
Akıllanmak ne tâlihsiz gelişme

VII
Ayakları önemlidir yürürken ki ayakları
Ayakları önemlidir dururkenki ayakları
Ayakları değerlidir severkenki ayakları
Ayakları önemsizdir ölürken ki ayakları
İşte bilir hep bütün bunları
Şunları
Onları
Anlamaz yine de
Dünyâda olanları
Nasıl
.................elişme
Akıllanmak ne tâlihsiz gelişme

VIII
Akıllanmak ne talihsiz gelişme
Şaşırmaz insan tutanla sarsanın birlikliğine
Uyanır zekâ eskidenki câhilliğine
Şaşmaz artık varda mündemiç hiçin büyüklüğüne
Yok mu başka şaşkınlık
Duvarlara baktıkça
Hem ne
........................elişme
Akıllanmak ne tâlihsiz gelişme

IX
Senden ayrı bir dünyâ var dünyâda
Dedi bengius
Sancını bir onduracak eczâ yok
Çekilmekle son bulacak ezâ yok
Ne sevinsin ne üzülsün akıllı
Öylece durakalsın sonsuzluklar içinde
Dünyâya baksın gülsün
Varlığa baksın ürksün
Sonsuz cehline karşı
Evet
..............elişme
Akıllanmak ne tâlihsiz gelişme