Akıl satar şu akıldan fukara,
Bilgiç zurna öter durur havalı…
Beyin bomboş yürek dersen kapkara,
Çalar karga her makamda kavalı…
Söz dinlemez laf anlamaz kafası,
Bendedir der her bir derdin şifası,
Hava atmak bir tek zevki, sefası,
Kem sözüyle bozar incir çuvalı…
Bu şah dersin takındığı pozundan,
Boğulursun pisliğinden, tozundan,
Kaç insanın zevzeğinden, yozundan,
Hem şehirli, köylü, dağlı, ovalı…
Dili uzun geçer kırklık pabucu,
Burnu kalkmış geçmiş koca havucu,
Hep bana der açar eli – avucu,
Kendi hariç herkes ile davalı…
Cantekin der; canım sıktı ukala,
Ortam uygun ite, kurda, çakala,
Düş yakamdan başkasını yakala,
Takatim yok ben çekemem mavalı…
Kayıt Tarihi : 24.9.2007 12:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)