Başaramamanın verdiği başarı içindeyim,
Ne başarmak üzereyim,
Ne de denedim,
Olsun, Önümde yürümek üzere konmuş yollar,
Tırmanmak üzere olan dağlar
var...
Sahiden öyle mi?
Yani sahiden ölmek bile bir görev mi?
Vakti geldiğinde,
Var olmamanın varlığı nasıl açıklanır?
Kalemle kağıtla mı?
Yahut onu silen ama soğuk bir iz bırakan silgiyle mi?
Konuşarak mı ,ağlayarak mı?
Aşık olarak mı?
Var olmak bu kadar kolay olmamalı,
Ölmek bile kendilerine böyle bir görev verilenlerin işi olduğu müddet...
Kayıt Tarihi : 28.11.2023 04:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Tutunamayanların esintisi
![Efe Yildirim](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/11/28/akil-esintisi.jpg)
"HİÇ ŞÜPHESİZ BİZ, HANGİNİZ DAHA GÜZEL AMELLER YAPACAK BAKIP GÖRELİM VE KENDİNİZE DE GÖSTERELİM DİYE, ÖLÜMÜ VE HAYATI YARATTIK." -Ayet-i kerime meali-
Hayırlı sınavlar Efe bey.
TÜM YORUMLAR (1)