Akıl Erdiremiyorum Şiiri - Gülseren Çoba ...

Çok acıkan bir kişinin ekmeği bölüşünü
Gecenin gündüze dönüşünü
İnsanların ağlarken gülüşünü
Akıl erdiremiyorum, akıl erdiremiyorum

İnsan olan insanın başka şeye dönüşünü
Dostluğa sırtını çevirişini
Kötülükten zevk alışını
Vardığı her kapıdan kovuluşunu
Akıl erdiremiyorum, akıl erdiremiyorum

Severken terk edilişi
İyilerin ızdırap çekişini
Kötülerin el ense gezişini
Sen kaşıkla bulamazken yoğurdu yumrukla yiyişini
Akıl erdiremiyorum, akıl erdiremiyorum

Suyu bardak dururken şişeden içişini
Maşa dururken elle ateşi deşişini
Koltuk dururken yere çöküşünü
Bu dünyayı beğenmeyip öteye göç edişini
Akıl erdiremiyorum, akıl erdiremiyorum

Teknolojinin geliştiği ülkede geri adım atışı
Açlıktan ölürken el ense yatışı
Tokmuş gibi yüksek sesle geğirişi
İnsanlık dağılırken değişik yerde bulunup alamayışını
Akıl erdiremiyorum, akıl erdiremiyorum

Her şeyi menfaat uğruna bir kalemde silişi
Hiçbir şey olmamış gibi görünüşü
Kendine ve çevresine olan sevgi saygıyı yitirişi
Akıl erdiremiyorum, akıl erdiremiyorum

Kupkuru dalların çiçekle doluşunu
Bir süre sonra soluşunu
Aşk denilen mantıksızlığın kalplere girişini
Karşılıksız sevenin göz göre, göre yaşarken ölüşünü
Akıl erdiremiyorum, akıl erdiremiyorum

Dost dediklerinin arkadan vuruşunu
Verdiğin sırları ele deyişini
Yere yıkılınca sinsi sinsi gülüşünü
Sonra da sıyrılmak için yemin billah edişini
Akıl erdiremiyorum, akıl erdiremiyorum