Akıl Çizgisi Şiiri - Aşk Aşkın Şehri Ordu

Seni düşündüğümde,
Zihnim labirente dönüşür.
Mantık duvarlarım çatlar,
Gerçekliğim paramparça olur.
Bu aşk mı?
Yoksa bir delilik nöbeti mi?
Belki de farkı yok ikisinin,
Çünkü ikisi de sınır tanımıyor.
Adını fısıldadıkça,
Kendi adımı unutur oldum.
Seninle dolarken içim,
Benliğimden eksiliyorum.
Gözlerin bir uçurum,
Ve ben düşerken gülümseyen adamım.
Aklımı mı kaybettim?
Belki de hiç sahip olmadım.
Çünkü seninle tanıştığımda anladım:
Gerçek akıl, kontrol değil;
Kendini kaybetmenin cesaretidir.
Ve düşerken her an biraz daha sevmek.
Aşk