Kaldım iki ateş arasında
Ne ana yâri nede yar anayı
İstemez bağrım yüreğim yanayı
Köz oldum kül olamadım dost
Diretir anan alma karşıma
Anam kükrer hep yar inadına
Neyleyim dost ağlamaktayım
Her gelenden akıl aramaktayım
İki ucu demir zincir bağrıma
Vurur durmadan gider ağrıma
Anamı atsam ataş düşer bağrıma
Ayrılsam yardan bahar olur kar
Bedenden geç derler ya ruhundan
Terk etmek değil hiç uğrumda
Gönül bağlanmış bir güzele ne edim
Her geçenden akıl aramaktayım
Kader nedir senden çektiğim
İki ateşte yanar durur yüreğim
Sevdalanan gönül almadığını sevdi
Kaldım közle baca arasında dost
Yürek liman marinasında
Kalbim direk aşınası başında
Anam kucak açsın gönül hancıma
Sevdalılardan akıl aramaktayım
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
