Kafanı bir yere kiraya verip etme heder,
Aklını kendin kullanma cüretini göster.
Akıl: elinde bitmeyen en büyük sermaye,
Güzel işler yaparak yükselmen için paye.
Herşeyden üstün; bilgini, kararını o ölçer,
İnanmayı da, inkar etmeyi de o seçer.
Aklını başkası kullanmasın olur olmaz,
Akıl sana ait değilse, ruhun özgür kalmaz.
Baskıdan kurtul, özgür ol, hür düşün, hür konuş,
Birilerine ram olmaktan yokmu kurtuluş! ?
Arifsen leb denmişse anlarsın ki leblebi,
Cahil isen sana göre herşey kütük gibi.
Cehalet kement gibi başında at gözlüğü,
Hastalıkların en zararlısı en büyüğü.
Cahil adam, ne yazık, bilmediğini bilmez,
Kişi kendini bilmesi gibi irfan olmaz.
Haddini bilen elbet cehaletten kurtulur
Hepsinden evvel arif kişi edepli olur.
Kayıt Tarihi : 22.9.2015 15:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!