Akik XIX Şiiri - Ahmet Aksoy

..........................................................'M'ye'

........................................'ben şimdi Babil kulesinden dökülmüş bulmaca
................................................................herkes kendine bir şeyler topluyor'

dinmez alışkanlığım tenin konuşur gözlerin susar
bir dil gibi sevdim seni bilinmez
dudak bükülmüş kadehler gibi kırıldım vaftiz eden ellerine
şimdi sen kana bulanmış bir hançer kadar sessiz
şimdi sen ayırdına varılmış ölüm
bak kumda oynuyor hala çocuk ruhum
taşıyabilseydim seni gökyüzüne
........................................................taşıyabilirdim!

bir nehrin kızıllığıyla yüzümü boyadım
seviştim kış yıkıntıları arasında
toprak kokan tenin ah sinek bastı kalbim
susuz yağmurların dönmez huzursuzluğu
ben seni bir aziz gibi sevdim
her eksiye bir artı düşen dünyada kutupsuzluğum
taşıyabilseydim seni gökyüzüne
........................................................taşıyabilirdim!

biliyorsun ilk kez karşılaştık her seferinde gül yazgım
biliyorsun sen hep yeniydin yaşlanan titrek dilimde
ben ki ellerinle kundaklanmış bebek
doğduğum günden beri senin için yanıyorum
ah bin kez daha sevebilseydim seni severdim
kusursuz sis çökmeden içrek bedenime
taşıyabilseydim seni gökyüzüne
........................................................taşıyabilirdim!