Akifim! gölgen düşmeden kara toprağın bağrına
Bedirin ve Çanakkalenin kahraman aslanları
İsmini fısıldadılar arzın her bir bucağına
Sessizliğinde şu gökkubbeyi titreten bir eda
Kazıdı şanlı ismini iman yüklü sadırlara
Ve satırlar ahd etti Akif’i unutturmamaya
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta