Akifim! gölgen düşmeden kara toprağın bağrına
Bedirin ve Çanakkalenin kahraman aslanları
İsmini fısıldadılar arzın her bir bucağına
Sessizliğinde şu gökkubbeyi titreten bir eda
Kazıdı şanlı ismini iman yüklü sadırlara
Ve satırlar ahd etti Akif’i unutturmamaya
Kayıt Tarihi : 26.1.2016 22:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Toprakta gezen gölgeme toprak çekilince heyhat, Günler şu heyulayı da, er geç, silecektir. Rahmetle anılmak, ebediyet budur amma, Sessiz yaşadım, kim beni, nerden bilecektir? M.Akif Ersoy

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!