Akif ve Hasretini çektiğimiz Doğruluk Şi ...

İnsanı en fazla korkutan ve ürküten nedir, ‘—aldatılmak! ’ Öyleki, aldatılmak insana; bir zulüm, bir işkence kadar ağır gelir!
Bugün (26 Aralık 2007) , İstiklâl Marşı Şairimiz Mehmet Akif Ersoy’un Vefatının 71. Yıldönümünde, yazımızın manşetinde de, ifade ettiğimiz gibi, artık asrımızda muhtaç olduğumuz, belki de dünden daha fazla, ‘—hasretini çektiğimiz’ bir sıdk ile anıyoruz! Çanakkale ve Tacettin Dergâhı’nda sizleri iliklerinize kadar kuşatan bir his vardır; ‘—İman ve aksiyon insanı olmak! ’ O Akif ki, bu milletin ‘—hürriyet şarkısını’ terennüm ettirmişti! İhtiyacı olduğu halde kendisine teklif edilen ‘—yarışma bedelini’ elinin tersi ile itiyordu! .
Çanakkale’yi yazmanın da ötesinde, bir milletin mukaddes destanını ‘—yaşayarak, her anını soluklayarak ifade etmek’ her babayiğidin harcı olmasa gerek!
2008 yılına adımlarımızı daha sağlam atabilmemiz için, Akif’e; ondaki milli tefekküre daha fazla ihtiyacımız var. Akif’ten şüphesiz ki, siyasilerimizin alacağı dersler olduğu kadar; sanatkârımızın, aydınımızın, ileri gelenimizin, bürokratımızın, yetişmekte olan evlatlarımızın alacakları çok şeyler olduğunu biliyoruz. Ne diyor Akif; “-Zulmü alkışlayamam, zalimi asla sevemem; / Gelenin keyfi için geçmişe kalkıp sövemem./Biri ecdadıma saldırdı mı, hatta boğarım! /-Boğamazsın ki! — Hiç olmazsa yanımdan kovarım./Üç buçuk soysuzun ardında zağarlık yapamam; / Hele hak namına haksızlığa ölsem tapamam.”
Haksızlık, adaletsizlik, insafsızlık, merhametsizlik, sevdasızlık, nemelazımcılık, vicdansızlık ve bütün ‘—sızımızla’ sızladığımız, ‘—sazımızla’ gamlandığımız bizi kendisine esir/köle almaya çalışan bir garip zamandayız!
‘—Adam bana ne! ’ diyen yüreksizlerin, ‘—çamuru üstüme sıçrar’ diyen vefasızların, ‘—düşene yar olacağına bir vebalı gibi kaçan’ evet sahte dostlukların ve de bir ucube dünyanın yaşadığı olanca sarsıntıların içine elbette, ‘—kahramanları’ hasretle arayacağız. Akif’in o yaralı gönlüyle, ‘—gel diyeceğiz’ Ve asrın bütün ham hayal, ham kafa yobazlarına sesleneceğiz; “-
Adam aldırma da geç git, diyemem aldırırım./Çiğnerim, çiğnenirim, hakkı tutar kaldırırım! / Zalimin hasmıyım amma severim mazlumu.../İrticânın şu sizin lehçede ma'nâsı bu mu? ”