Akif'im Şiiri - İbrahim Düğer

O büyük bir şair ilmiyle arif
Çok azdı o günler ülkede marif
Ne kadar zordur Akife tarif
Kalemiyle şavaş etti Akifim

İstiklal harbinde görev üslendi
Camilerin kürsüsünden seslendi
Bu milletim uyuyan bi aslandı
Uyandırıp cepeye kattı Akifim

Okundukça Çanakkale destanın
Tüylerini üpretiyor insanın
Kefensiz yatan o canın cananın
Ruhlarını şad etti Akifim

Gidişat hoş değil önceden sezdi
Balkanlar hicazı Mısırı gezdi
O günleri görüp yaşayıp yazdı
Geleceğe ışık tuttu Akifim

Eserleri Safahatta topladı
İstiklal marşını ona katmadı
Verilen ödülü de kabul etmedi
Millete hediye etti Akifim

Okununca gök kubbeler inledi
Yüce meclis Tüm ayakta dinledi
Bedelini şehit kanı ödedi
Milletle İstiklal tatdı Akifim

Bu toprakta nağmertleri gezdirme
Pençesinde milleti ezdirme
Ya Rab bir İstiklal Marşı daha yazdırma
Diye Hakka dua atti Akifim

Vatanına aşık idi özünden
İlham alır okuyanlar sözünden
Hiç sapmadı Atatürk’ün izinden
Çok eser bırakıp gitti Akifim

İbrahim'im der ki dinle burayı
Akifim’in yoktu köşkü sarayı
Hiç sevmedi şöhret ile parayı
Taceddin dergahında yattı Akifim.