Yıllar yıllar geçse de
Hep aynı umut
Ve bitmeyen sevgiyle
Yaşama kaynağım
Tükenmez bir güç
Ne kadar sevdiğimi
Geldim geçtim şu karanlık diyardan
Ama kusursuzca gidemedim bir yere çarpmadan
Aynı yollar karşıma çıkar tekrardan
Bir gün olsun gidemez gitmez aklımdan
İlk gördüğüm o an anlarım uzaktan
Kavrayamam görür de anlayamaz yakından
Ufukta beliriyor ufak ufak kale
Yüksek surları ve burçları ile
Beni bu durum heyecana itmekte
Rütbeli komutanları ve askerleri ile
Kaleden bir güzel bana sesleniyor
Hiçbir zaman vatanını terk etmedi
Korudu namusunu bayrağını ezdirmedi
Cümle insanın anlattığı destan yazdı
Şu destanlarki geçmişten beri yankılandı
İşte karşında tüm heybetiyle dalgalanıyor
Çocukluğum olmadı hiç
Özgürce ve sevinçli
Kaderimde bunu yaşamak
Amansızca bir uğraş için
Çocukluğum elden giderken
Dur demedim diyemedim
Saat yedi sularında
Kulaklarıma bağrışmalar
Sokaklarda bir yığın insan
Hepsinde bir koşuşturma
İçlerinde derinden gelen korku
O siren sesleri o yıkım
İçimi karmakarışık duygular kaplamış
Sordum soruşturdum daha önce görülmemiş
Duyguların bittiği bir yerde gözler önüne serilmiş
Sanki sınırı çizip sil baştan sınırlandırılmış
Hata yaptırır insana zalim duygular
Osmanlının balkanlara geçtiği gün
Şenlikler düzenlenirdi her gün
Askerler sefere çıkacakları gün
Sanki bir düğün günüydü o gün
Gökyüzünde uçan bir kuş
Doğanın haline sen yan sen tutuş
Çevremizi kuşatmış bencillik ve kötülük
Ben bunun için yazarım dörtlük dörtlük
Anlayamam doğadaki sesleri
Yalancı demişlerdi
Kaderimizde yaşamak
En son isteyeceğimdi
Düzenbaz demişlerdi
Kulak astım dinlemedim
Yaşadığım olaylar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!