Öyle bir arzu vardı ki gönül menzilinde
Dünya tapulu malım, dağı taşı benimdi
Sultan Süleymanların beş yüz yaşı benimdi
Öyle bir arzu vardı ki gönül menzilinde
Rüzgârlar ardım sıra şimşeklerin önünde
On bin fersahlık yolu katederdim bir günde
Öyle bir arzu vardı ki gönül menzilinde
Yaprakta çiçek nasıl ise ben de öyleydim
Her şeyin zamanı var neyi nasıl göreyim
Yok eski yaşantımın mükemmelliği bende
Kendimi her arzudan mahrum görür gibiyim
İki kere tökezler oldum artık bir günde
Ömrümün gülzarında çölde yürür gibiyim
Toprağa düşmüş gibi erken çürür gibiyim..
Kayıt Tarihi : 4.6.2009 00:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bekir Yalçınkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/06/04/akibeti-yaslandik.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!