Düşün Sonsuzluğu Şiiri - Ahmet Kara 4

kalbimi attım
akıbeti meçhul
bütün ışıklar
sönmüş...

arasan da;
zifiri karanlıkta
toz duman
çölde kurumuş bir vaha...

şair der ki;

"aslında kalabalıklarda olanlar yalnızdır
bir bilseniz yalnız sandıklarınız
aslında ne kalabalıktır"

ey yar!

bil istedim
ihtiyaç duyduğun
dalgalar gelmezse
sörf yapamazsın...

sen beni tanımıyorsun ama
ben seni tanıyorum acılarıma
eş...

biliyorum
şimdi çok uzaklarda
güneşin doğduğu yerdesin
sana bakamam
gözlerimi kamaştırıyorsun.

aşkı ararken aşkı kaybetsem de
gülüşlerinde...

aşk bil ki;
en güzel
rüya gibi düşünerek
yaşamaktır
aslında gözlerinde...

aşk
çölde susuzluğun
sabrıdır

"düşün sonsuzluğu"

12/10/2018 Saat:09:00