Akıbet Şiiri - Ömer Faruk Zülfikar Bakuri

El adem ali evi
Ali ev aşk ve sevi
Ol evi gören demiş
Ali ev mavi maviOl evde hatun emel
Davarı at yak camel
Kırda as ayı rakun
Gölü kaz ördek gövelHayvanlar damda bir gün
Oturmuş çigin çigin
Demişler adem nedir
Konumuz olsun bu günAt demiş adem hatun
Ol adem hatun zatın
Hem derim adem vahit
De vahit adem kutunKut adem fatih çadır
İçinde ordu bedir
Bedir halk elde tüfek
Gören der bu halk hıdırHıdır halk türük vakit
Söylemiş ahi sükut
Bak ahi adem evin
Sallayan bir dev okutDev demiş evinde yad
Yad hatip tufak afat
Hatibin elde gör tef
Tef çalan deyi ahatYak demiş adem kitap
Gören der bu afitap
Hem ona alem derim
Konuşur hitap hitapCamelin tuhaf sözü
Der adem mana yazı
Ol adem emin iye
Hepimiz ondan razıAs demiş adem nebi
Vahy verir ona rabi
Hem adem gaib bir söz
Ben derim huda kübüAyının sözü o han
Hem de de elif nihan
Ben ona aman dedim
Bal verdi sahan sahanAdem bir nehir gemi
Söylemiş rakun emi
Der adem hem kar yağmur
Göy yerden yağar kimiKaz demiş adem bir ab
Yasası kuran adab
Ab adem derya yolu
Dolanır turab turabÖrdek der adem alp zat
Elinde orak pusat
Ol orak pusat ile
Ekini edi hasatHayvanlar adem eve
Varırlar seve seve
Bir ağız allah deyip
Söz derler öve öve

Bakarlar adem elde
Zülfikar beyaz halde
Söylüyü evim bani
Geziyor belde belde

Hey derler adem nehar
Kılııcın yengi şiar
Dersin ki her vuruşta
Bölerim cihar cihar

Cihar gün ekim vakit
Ektiği darı nohut
Söylesek adem paket
Der paket buhut buhut

Adem der evde paket
Pakette nahır sakit
Ol sakit nahır çıksa
Eyvah de dünya sükut

Hem bak bahçe kuş dolu
Bahçeli kuş dost bulu
Uçup dostu bulan kuş
Der dost yolu hep ulu

Dost yolunda dolunay
Dolunayda duy humay
Derse ayın ondördü
Sen de anla bu onay

Ayın ondördü bedir
Bedirde lema kadir
Kadir gecede katip
Dolaşır sedir sedir